Archiwum 2019

Prezentacja sprzętu laboratoryjnego do badania stanu nawierzchni

Otwarta prezentacja adresowana jest do studentów i pracowników naukowych Politechniki Świętokrzyskiej, ale nowoczesny sprzęt Laboratorium Drogowego kieleckiego Oddziału GDDKiA może obejrzeć każdy, kto przyjdzie dzisiaj na teren uczelni. zaprezentowany zostanie miedzy innymi laserowe urządzenia do automatycznej diagnostyki stanu nawierzchni, jeno z dwóch w GDDKiA, wykonujące badania na terenie całej Polski.

Kieleckie Laboratorium Drogowe pobiera rocznie średnio kilka tysięcy prób i wykonuje kilkanaście tysięcy badań. Badany jest zarówno stan istniejących nawierzchni w celu określenia potrzeb remontowych, jak i stan poszczególnych warstw konstrukcji nawierzchni na etapie budowy w celach odbiorowych. Badane są także materiały używane do budowy dróg.

Urządzenia prezentowane na pokazie

Urządzenie LCMS (Laser Crack Measurement System) umożliwiające wykonanie automatycznej oceny i klasyfikacji uszkodzeń nawierzchni drogowej. LCMS wyposażony w dwie kamery 3D zlokalizowane z tyłu pojazdu, kamerę poglądową rejestrująca obraz z przodu pojazdu oraz odbiorniki GPS i dystansomierz umieszczone na kole pozwalają na rejestrowanie wysokiej rozdzielczości obrazu pasa drogowego. Urządzenie identyfikuje spękania poprzeczne, podłużne i siatkowe o szerokości nawet do 0,5 mm, a także łaty, wyboje oraz ubytki.  Precyzyjna ocena stanu spękań oraz stanu powierzchni decyduje o ogólnej ocenie stanu nawierzchni dróg, co w efekcie pozwala na racjonalne ustalanie potrzeb remontowych sieci dróg krajowych. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad dysponuje dwoma urządzeniami LCMS (Oddział Kielce i Oddział Poznań), którymi wykonywane są pomiary diagnostyczne sieci dróg krajowych na terenie całej Polski.

Zestaw pomiarowy SRT-3 służący do punktowego pomiaru właściwości przeciwpoślizgowych warstwy ścieralnej, określanych przy pomocy współczynnika tarcia między nawierzchnią, a kołem pomiarowym. Wartość współczynnika tarcia wyznacza się na podstawie pomiarów w prawym lub w lewym śladzie kół. Pomiar wykonuje się z pełną (100%) blokadą koła pomiarowego, przy prędkości 60 km/h, przy temperaturze otoczenia 5‒30°C, na czystej nawierzchni, zwilżanej wodą w ilości 0,5 l/m2. Charakterystyczne dla pomiaru jest symulowanie najniekorzystniejszych warunków, czyli przyczepności kół pojazdu w warunkach poślizgu. Jest to szczególnie istotne, gdyż właściwości przeciwpoślizgowe nawierzchni są bezpośrednio związane z długością drogi hamowania, a więc z bezpieczeństwem użytkowników dróg.

Mobilny wieloczujnikowy (21- czujnikowy) profilograf laserowy służący do pomiaru równości poprzecznej, równości podłużnej, makrotekstury, geometrii drogi czy określenia współrzędnych GPS. Istotą badania jest laserowy pomiar odległości pomiędzy samochodem, a nawierzchnią. Praca czujników laserowych monitorowana jest przez akcelerometr, a pomiaru odległości dokonuje dystansomierz. Pomiar równości podłużnej wykonywany jest zgodnie z kierunkiem jazdy w prawym oraz lewym śladzie koła, a uzyskany wynik przeliczany jest na tak zwany międzynarodowy wskaźnik równości IRI (wyrażany w mm/m lub m/km) charakteryzujący prace zawieszenia pojazdu pomiarowego w umownie przyjętym obliczeniowym modelu pojazdu, poruszającego się ze stałą prędkością 80 km/h.

Planograf jest urządzeniem służącym do ciągłego pomiaru równości nawierzchni w przekroju podłużnym. Metoda ta polega na wyznaczeniu odchyleń równości podłużnej jako największej odległości (prześwitu) pomiędzy teoretyczną linią łączącą spody kółek jezdnych planografu, a mierzoną powierzchnią warstwy. Głównym elementem konstrukcyjnym jest belka nośna dzielona przegubowo do której mocowane są koła jezdne. W połowie długości belki znajduje się podatne koło pomiarowe sprzężone z czujnikiem przemieszczeń precyzyjnie mierzącym odkształcenie drogi oraz czujnikiem przebytej drogi. Podczas pomiaru samochód powinien poruszać się z prędkością około 5 km/godz.W miejscach niedostępnych dla planografu pomiar równości podłużnej warstw nawierzchni należy wykonywać w sposób ciągły z użyciem łaty i klina. Łata w tym badaniu powinna mierzyć 4 m. Klin umieszcza się w miejscach największych prześwitów pomiędzy łatą a mierzoną powierzchnią i dokonuje odczytu wielkości prześwitu.

Ugięciomierz dynamiczny, w którym obciążenie testowe jest przekazywane na nawierzchnie w sposób udarowy, symulujący przejazd pojazdu ciężkiego, służący do badań ugięć nawierzchni drogowych. Zestaw pomiarowy składa się z przyczepy pomiarowej FWD oraz samochodu holującego. Pomiar wykonywany jest punktowo przy zatrzymanym pojeździe holującym. Na nawierzchni ustawiana jest płyta naciskowa z 1 geofonem w osi obciążenia oraz z minimum 6 geofonami znajdującymi się na belce pomiarowej. Z określonej wysokości wykonywany jest zrzut obciążnika o ustalonej wcześniej masie i rejestrowana jest czasza ugięcia. Po przetworzeniu wyników można uzyskać m.in. dwa parametry techniczno-eksploatacyjne nawierzchni: wskaźnik ugięcia nawierzchni, wskaźnik krzywizny ugięcia nawierzchni.

Wahadło angielskie BSRT (British Skid Resistance Tester) służy do określenia wskaźnika szorstkości nawierzchni stanowiącego jeden z parametrów eksploatacyjnych nawierzchni, mający bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo użytkowników dróg. Pozwala uzyskać wartość tarcia między gumowym ślizgaczem, zamocowanym na końcu wahadła, a badaną nawierzchnią. Wahadło jest tak skonstruowane, aby symulować warunki poślizgu pomiędzy oponą pojazdu a drogą przy prędkości 50 km/h. W wyznaczonym miejscu do badania ustawiamy urządzenie tak, aby wahadło poruszało się zgodnie z kierunkiem ruchu pojazdów. W momencie gdy urządzenie jest prawidłowo ustawione, długość drogi poślizgu gumowego ślizgacza na nawierzchni powinna mieścić się pomiędzy 12,4÷12,6 cm. Pomiary zaleca się wykonywać po  zwilżeniu mierzonej powierzchni.

Retroreflektometr- przenośne urządzenie pomiarowe do badania widzialności nocnej i dziennej drogowego oznakowania poziomego. Pozwala na wykonywanie badań dwóch niezależnych parametrów: widzialności w nocy (RL)
i widzialności w dzień (Qd) (dodatkowo temperatury i wilgotności względnej otoczenia), również dla oznakowania strukturalnego o wysokości do
5 mm. Służy określeniu współczynnika luminancji w świetle rozproszonym kruszyw, mieszanek mineralno-asfaltowych oraz oznakowania poziomego. Pomiar wszystkich rodzajów materiałów odblaskowych z automatyczną detekcją koloru jest łatwy dzięki doskonałej czytelności wyświetlanych wyników. Urządzenie umożliwia jednoczesny pomiar dla trzech różnych kątów obserwacji, a także obróbkę zapisanych danych dzięki dołączonemu oprogramowaniu.

     

  drukuj