W związku z doniesieniami medialnymi dotyczącymi wniosków ekologów o konieczności przebudowy obwodnicy Mińska Mazowieckiego jako rzekomo zagrażającej płazom, GDDKiA po raz kolejny stanowczo podkreśla, że droga jest budowana zgodnie z zatwierdzoną przez odpowiednie służby decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia uwzględniającą takie rozwiązania techniczne, które maksymalnie chronią środowisko naturalne.
Przypominamy, że w ramach procedury wydawania pozwolenia na budowę analizowane były oddziaływania na środowisko a wszystkie rozwiązania z zakresu ochrony środowiska zostały zawarte w pozwoleniu na budowę obwodnicy Mińska Mazowieckiego. Od momentu uzyskania decyzji środowiskowej nie zmieniły się rozwiązania techniczne i zakres inwestycji. Oznacza to, że inwestycja jest realizowana zgodnie z wydanymi decyzjami administracyjnymi.
W 2008 roku, kiedy trwały przygotowania do rozpoczęcia budowy obwodnicy Mińska Mazowieckiego, prawo polskie nie było w pełni dostosowane do wymagań unijnych w zakresie ochrony środowiska przy realizacji inwestycji infrastrukturalnych. Jednak GDDKiA w trosce o wykorzystanie środków unijnych, przy wszystkich swoich inwestycjach drogowych, a więc i obwodnicy Mińska Mazowieckiego, działało uznając nadrzędność prawa unijnego nad prawodawstwem krajowym.
Na potrzeby wydania decyzji o pozwoleniu na budowę obwodnicy Mińska Mazowieckiego został więc wykonany dodatkowy raport oddziaływania na środowisko – zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Został on dołączony do wniosku i był konsultowany i analizowany przez służby wojewody. (decyzja o pozwoleniu na budowę była wydawana w tzw. okresie przejściowym – przed wydaniem nowej ustawy ocenowej, która wprowadzała możliwość przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania na środowisko). Raport wskazywał szczegółowy zakres prac w poszczególnych etapach wraz z doszczegółowieniem rozwiązań chroniących środowisko. W raporcie tym określono następujące parametry budowanej drogi:
Liczba pasów ruchu – 2x3,75 m dla I etapu budowy, 3x3,75m – dla etapu docelowego
Szerokość pasa ruchu – 3,75m
Szerokość pasa awaryjnego – 3,0 m
Szerokość pobocza gruntowego – zmienna od 1,25 do 3,7 m
Szerokość pasa dzielącego z opaskami - 0,5m – 12,5 m dla I etapu budowy, 5 m dla etapu docelowego.
Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia dla Autostradowej Obwodnicy Mińska Mazowieckiego w ciągu A2 (WŚ.I.EM/6613/1/33/06) zakładająca wybór wariantu najkorzystniejszego pod względem środowiskowym została wydana przez Wojewodę Mazowieckiego 2.10.2006.
Decyzja została wydana po przeprowadzeniu procedury oceny oddziaływania na środowisko na podstawie raportu o oddziaływaniu na środowisko. W dokumencie tym przeanalizowano i opisano realizacje inwestycji w II etapach:
Etap I - jako budowa obwodnicy miejscowości Mińsk Mazowiecki na parametrach autostrady
Natomiast etapem II docelowym miało być przekształcenie obwodnicy w część autostrady A2 łączącej Warszawę z Białorusią.
W etapie I zakładano budowę 2 jezdni po 2 pasy ruchu z pasem rozdziału 5 m i rezerwą terenu po zewnętrznych stronach pod trzeci pas.
Natomiast w etapie II założono dostosowanie parametrów tej drogi do parametrów docelowego całego ciągu autostrady A2 Warszawa – Kukuryki tj. 2x3pasy ruchu z pasem rozdziału 5 m
Zapisy dotyczące etapowości znajdują się również w wydanej decyzji środowiskowej, w której to wyraźnie zapisano, że inwestycja będzie realizowana etapowo „(Dwa etapy:
1. Budowa trasy obwodowej omijającej miasto.
2. Przekształcenie jej w fragment autostrady A-2).”
W decyzji o ustaleniu lokalizacji wydanej w 2008 r. (Decyzja nr 1/08 Wojewody Mazowieckiego dnia 4 stycznia 2008 (znak WI.II-7047-D/329/07) doprecyzowano zapisy na temat etapowania przedsięwzięcia. W I etapie miały być realizowane 2 jezdnie po 2 pasy ruchu z pasem rozdziału 12,5 m, a dopiero w II etapie, układ docelowy (2 jezdnie po 3 pasy ruchu) z pasem rozdziału 5 m.
Obwodnica Mińska Mazowieckiego została przygotowana i jest realizowana w taki sposób, że nie istnieje ryzyko utraty środków unijnych ze względu na ochronę środowiska. GDDKiA już w 2008 roku, czyli wówczas, gdy inwestycja była przygotowywana, zadziałała zgodne z wymaganiami Unii Europejskiej, mimo braku ówczesnych pełnych uregulowań w tym zakresie w prawie polskim.
Dzięki działaniom prewencyjnym podjętym przez Generalną Dyrekcję m.in. w zakresie ochrony środowiska nie ma zagrożenia utraty środków unijnych na realizację inwestycji drogowych. Pozwala to na osiągnięcie planowanego poziomu refundacji środków europejskich. GDDKiA nie utraciła żadnych środków europejskich, ani dla żadnego z projektów nie została cofnięte dofinansowanie z powodu niespełniania wymogów dotyczących ochrony środowiska.