Trasa na Kórnik, i dalej w stronę Ostrowa, Kalisza, Łodzi oraz Górnego Śląska, należy do najbardziej obciążonych dróg w rejonie Poznania; średnie dobowe natężenie ruchu szacuje się na ponad 25 tysięcy pojazdów. Ten odcinek „jedenastki” już od 30 lat ma dwie jezdnie, jednak są one bardzo wyeksploatowane, o czym świadczą koleiny, nierówności i liczne łaty w nawierzchni. Wszystkie skrzyżowania na tej drodze uchodzą za niebezpieczne, są jednopoziomowe i pozbawione sygnalizacji świetlnej, na dodatek znajdują się na łukach i za wzniesieniami.
Modernizacja tego fragmentu drogi nr 11 jest jedną z najpilniejszych w kalendarzu GDDKiA. Miała się rozpocząć już w zeszłym roku, najpierw jednak zabrakło na nią pieniędzy, a gdy się znalazły, przeciągnęły się procedury przetargowe, mające wyłonić wykonawców. Jak zwykle przegrani w przetargu zaskarżyli jego rozstrzygnięcie. Jednak spory już się zakończyły i niebawem powinny zostać podpisane umowy inwestora – oddziału poznańskiego GDDKiA z wykonawcami. Wśród nich pierwsze skrzypce mają grać „Skanska” oddział poznański i „Strada” z Palędzia.
Inwestycja na jedenastce pochłonie około 220 mln zł. Przewidziano dwa etapy budowy: pierwszy (mający kosztować 115 mln zł) od węzła Krzesiny do końca lasu w Skrzynkach i drugi od tego miejsca do wylotu z Kórnika na Środę. Przetarg na drugi etap ma być ogłoszony w połowie br.
Prace na trasie kórnickiej prowadzone będą przy istniejącym ruchu; z konieczności ograniczonym do jednej jezdni. Dla wykonawców organizacja tego ruchu i zapewnienie względnego bezpieczeństwa, zwłaszcza na skrzyżowaniach stanie się bardzo trudnym zadaniem, szczególnie gdy będą tam prowadzone roboty mostowe.
14-kilometrowa droga ekspresowa Krzesiny-Kórnik tym będzie się różnić od autostrady, że znacznie mniejsze będą odległości między węzłami. Wypada przypomnieć, że węzeł Krzesiny jest połączeniem krajowej jedenastki z autostradą A2 (w przyszłości) Berlin-Warszawa. 