Unikatowy walec parowy polskiej konstrukcji stał się ozdobą siedziby łódzkiego Oddziału GDDKiA. Maszyna została wyprodukowana w 1925 roku w Polsce. Z dość ubogiej dokumentacji historycznej wynika, że największe podzespoły powstały w Gliwicach, a całość zbudowano w Mikołowie. Niemal do końca XX wieku jego historia owiana jest nimbem tajemnicy. Wiadomo, że przetrwał wojnę bez większego uszczerbku, później dzielnie pracował przy budowie dróg. W roku 1999, kiedy likwidowane były Rejony Dróg Publicznych w ramach reformy administracyjnej, walec "w spadku" trafił do Rejonu w Wieluniu, gdzie przez kilkanaście lat stał na podeście ocienionym pokaźnymi tujami. W ubiegłym roku podjęto decyzję o jego gruntownej renowacji i przeniesieniu go w Wielunia do Łodzi. Maszyna jest absolutnym unikatem. Według ogólnie dostępnej wiedzy na świecie zachowały się jedynie dwa egzemplarze, przy czym drugi jest mocno niekompletny i zniszczony. W przyszłości planuje się postawienie obok, drugiego walca, oświetlenie eksponatów i wzbogacenie prezentacji takimi detalami jak: żeliwny znak drogowy z czasów Rosji carskiej, czy betonowy słupek milowy, także z tego okresu.

    Stalowy kolos liczy sobie : 2,65 metra wysokości, 2,05 metra szerokości, 5,45 metra  długości i waży 12 ton i można go już podziwiać na dziedzińcu łódzkiego Oddziału GDDKiA przy ul. Irysowej 2 w Łodzi.