Obiekt zlokalizowany jest na powierzchni ok. 2 ha, który w całości ze znajdującymi się na terenie zabytkami został uznany za dobro narodowe. Placówka znana jest na całym świecie, to wizytówka polskich drogowców na arenie międzynarodowej od ponad 30 lat. Działa w ramach stowarzyszenia Nord-Balt Road Museums. Zespół Historii Drogownictwa, który ma tu siedzibę wypełnia zadanie ochrony zabytków drogownictwa w GDDKIA. Na unikatowej ekspozycji zewnętrznej i wewnętrznej prezentowane są zabytki drogownictwa, największy, liczący się na świecie zbiór maszyn i narzędzi, pamiątek drogowych.

 

 Zgromadzone zabytki, eksponaty mogą konkurować ze zbiorami wielu muzeów techniki w zakresie drogownictwa w Europie. Można tu znaleźć dokumentacje drogowe, fragmenty zachowanych historycznych, nieistniejących już konstrukcji drogowych, nawierzchni, książki i podręczniki, przyrządy pomiarowe, narzędzia , mundury dróżników, mapy, sztandary, instrumenty laboratoryjne, medale, odznaczenia, fotografie.

 

 

 Ekspozycja maszyn i urządzeń wykorzystywanych do budowy dróg i mostów urządzona została na wzniesieniu przypominając ym muszlę ślimaka, na którym zaprezentowano historyczny rozwój nawierzchni oraz oryginalne elementy dróg. Zaprezentowano ponad 100 eksponatów takich jak: zrywarki, kruszarki, równiarki, walce konne i mechaniczne, otaczarki, koleby, lokomobile, skrapiarki, wciągarki, beczkowozy.

 

 Zespół Historii Drogownictwa organizuje lekcje historii, wydarzenia kulturalne, koncerty, wystawy, odczyty promujące tradycję i historię drogownictwa, osiągnięcia polskich inżynierów oraz zasady bezpieczeństwa i zachowania na drogach. Program zwiedzania oraz zajęcia edukacyjne, projekcje dostosowane są do wieku i rodzaju grupy.