12 lipca 2017 r. oddano do ruchu brakujący, 13-kilometrowy odcinek obwodnicy Ostrowa Wielkopolskiego w ciągu drogi ekspresowej S11. Nowa trasa pozwala na całkowite wyprowadzenie ruchu tranzytowego z miasta. W przyszłości będzie to fragment drogi S11 łączącej Śląsk z wybrzeżem Bałtyku, której przebieg ma kluczowe znaczenie dla rozwoju gospodarczego nie tylko województwa wielkopolskiego ale całej zachodniej Polski.

Obwodnica budowana była w dwóch etapach. W 2009 r. ukończony został pierwszy, 6,2-kilometrowy etap budowy. Na rozpoczęcie II etapu mieszkańcy czekali 5 lat. Budowa obwodnicy Ostrowa Wielkopolskiego to jedna z dziewięciu dużych inwestycji drogowych realizowanych obecnie w Wielkopolsce przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad przy udziale środków Unii Europejskiej. Realizacja rozpoczęła się pod koniec roku 2014. Koszt robót wynikający z przetargu to prawie 285 mln zł.

 

Droga ekspresowa uwolni prężnie rozwijające się miasto od ruchu ciężkiego, a kierowcom podróżującym tranzytem umożliwi szybką i bezpieczną podróż. Nowa trasa jest doskonale skomunikowana z innymi, kluczowymi dla miasta drogami poprzez węzły Ostrów Wielkopolski Wschód i Ostrów Wielkopolski Południe. Komunikację lokalną zapewniają nowe drogi dojazdowe, a bezpieczeństwo ruchu bezkolizyjne rozwiązania komunikacyjne z zastosowaniem 15 obiektów inżynierskich. Powstały urządzenia związane z ochroną środowiska, a także urządzenia zapewniające bezpieczeństwo ruchu drogowego i sprawne odwodnienie jezdni. W ramach projektu zmodernizowano 1,4 kilometrowy fragment drogi krajowej nr 25 stanowiący wyjazd ul. Kaliską w stronę Kalisza. W tym miejscu warto dodać, że dalszy odcinek drogi krajowej nr 25, poprzez Kalisz aż do Konina jest obecnie projektowany.

 

Badaniami archeologicznymi na trasie budowy drogi ekspresowej S11 na odcinku obwodnicy Ostrowa Wielkopolskiego (etap II) wraz z rozbudową ul. Kaliskiej w ciągu drogi krajowej nr 25 objęto 26 stanowisk archeologicznych o łącznej powierzchni 1515 arów (ponad 15 hektarów). Prace badacze prowadzono zarówno na etapie przygotowania inwestycji, jak i podczas jej realizacji (na stanowiskach ujawnionych podczas robót budowlanych). 

 

Podczas prac badawczych, zadokumentowano liczne ślady działalności ludzkiej z przeszłości. Na większości stanowisk przeważała funkcja osadnicza, w związku z powyższym odkryto pozostałości budynków mieszkalnych i gospodarczych, studnie piece i paleniska. Oprócz śladów życia codziennego badaniami objęto także materialne ślady życia duchowego, w tym zwyczajów pogrzebowych. Najcenniejsze znaleziska wiążą się z cmentarzyskiem ciałopalnym w m. Wtórek. Odkryto tam 165 grobów popielnicowych, często w obstawie kamiennej.

 

Wyposażenie grobów stanowiły dary grobowe: gliniane naczynia, metalowe (żelazne i brązowe) szpile, bransolety, naszyjniki, noże, tarczki guzikowate, kółka i zwoje spiralne z drutu oraz wyroby krzemienne i kamienne. Pozostałości osady na stanowisku Wtórek st. 6 kryły również znaleziska zwracające szczególną uwagę opinii publicznej, a mianowicie dwa skarby zawierające łącznie 106 monet rzymskich. Szczególną uwagę należy zwrócić również na obiecujące wyniki badań osady przygrodowej z początków Państwa Polskiego w Ostrowie Wielkopolskim.