W związku z panującą pandemią COVID-19 proponujemy Państwu nieco odmienną formę przebiegu IV Nocnego Zwiedzania naszych ekspozycji. Proszę wygodnie się rozsiąść w fotelu i wirtualnie pospacerować po naszym skansenie.
Kliknij w zdjęcie:
Zachęcamy również do wspólnego uruchamiania eksponatów:
Ciągnik rolniczy URSUS C-355
Wyprodukowano: 1973 rok, Warszawa, Polska
Firma: Zakłady Mechaniczne URSUS
Waga: 2700 kg
Pracował w Obwodzie Drogowym w Wisznicach
Ciągnik Ursus pomimo tego, że jest uznany za typową maszynę rolniczą był również popularnie używany w pracach drogowych. Wszystko dzięki możliwości podpięcia najróżniejszego osprzętu takiego jak: szczotki, kosiarki, przyczepy, polewaczki, brony, włoki, pługi, karczowniki. Przystosowany był do prac lekkich i średnich w terenie, zwrotny i mało zawodny. Nowsze modele użytkowane są do dnia dzisiejszego.
Kruszarka szczękowa typ LI3B
Rok produkcji: lata 70 XX wieku
Rodzaj napędu: ciągniona
Produkcja: Pomorskie Zakłady Budowy Maszyn „Makrum”, Bydgoszcz, Polska
Pracowała w Rejonie Eksploatacji Dróg Publicznych w Sieradzu
Stosowana do kruszenia skał grubej lub średniej wielkości. Rozdrobniony w kruszarce materiał kamienny stanowi mieszaninę ziaren od tzw. pyłowych do ziaren odpowiadających szerokości szczeliny wylotowej kruszarki. Urządzenie wyposażone w ruchomy sortownik (przesiewacz) z blachy dziurkowanej o stopniowanej wielkości oczek, dzieląc kruszony materiał na poszczególne frakcje. Kruszarki szczękowe swą popularność zawdzięczały nieskomplikowanej konstrukcji, prostej obsłudze, łatwej wymianie części oraz stosunkowo niewielkiemu kosztowi eksploatacji. Maszyny tego typu zaczęto produkować w Polsce po II wojnie światowej. Wydajność praktyczna kruszarki ok. 30 m3/ na zmianę.
Samochód dostawczy Żuk A07
Wyprodukowano: 1995 r., Lublin, Polska
Firma: Fabryka Samochodów Ciężarowych w Lublinie
Pracował w Obwodzie Drogowym w Wieluniu
Masa całkowita dopuszczalna: 2500 kg
Masa własna: 1400 kg
Ładowność dopuszczalna: 900 kg lub 6 osób + 425 kg
Silnik: spalinowy czterosuwowy z zapłonem iskrowym chłodzony cieczą o mocy 70 KM
Typ: S-21 (Fabryka Samochodów Osobowych w Warszawie)
Samochód opracowano na bazie samochodu FSO Warszawa. Pracami projektowymi kierowali inż. R. Skwarek i inż. Stanisław Tański. Prototyp został ukończony w 1957 roku i otrzymał oznaczenie A03. Prezentacja samochodu miała miejsce na Targach Poznańskich w 1958 roku, a seryjną produkcję rozpoczęto w 1959 roku. Samochód na przestrzeni lat produkowany w wielu wersjach i poddany wielu modernizacjom. Podstawowymi odmianami Żuka były samochody skrzyniowe oraz o nadwoziu typu furgon. Swoją nazwę pojazd zawdzięcza pasiastemu malowaniu prototypu. Produkcja prezentowanego modelu A07 została zapoczątkowana w 1970 roku. Żuk cieszył się sporą popularnością w kraju i zagranicą. Eksportowany do krajów bloku wschodniego, Nigerii, Ekwadoru, Egiptu, a także na Kubę. Produkcję Żuków zakończono 13 lutego 1998 roku. Łącznie wyprodukowano 587 500 sztuk wszystkich wersji samochodu.
Zamiatarka uliczna ZS–13
Rok produkcji: lata 90 XX wieku
Produkcja: Wytwórnia Urządzeń Komunalnych WUKO - Stąporków, Polska
Pracowała na terenie podległym Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych Oddział Kraków
Waga zmiotek: max. 9000 kg
Szer. zamiatania – 1,4 – 1,8 m.
Zamiatarka samobieżna przeznaczona do oczyszczania ulic, placów i dróg o nawierzchniach ulepszonych. Trójkołowe specjalne podwozie zapewniało dużą zdolność manewrową podczas oczyszczania ulic pomiędzy parkującym pojazdami. Szczotka talerzowa odrzucała śmieci od krawężnika w kierunku szczotki walcowej, która przerzucała je do zbiornika śmieciowego o pojemności 1100 l. Kurz powstający podczas zamiatania zasysany był przez specjalny wentylator do komory filtrów, a następnie pod wpływem wibracji zamiatarki trafiał do kontenera śmieciowego. Opróżnianie kontenera śmieciowego odbywało się hydraulicznie poprzez wychylenie go do pozycji, w której następowało swobodne wypadanie nieczystości. Zamiatarka napędzana silnikiem Poloneza FSO 1600.
Ścinarka do poboczy
Model: SP-1500
Wyprodukowano: 1991 r., MADRO, Kraków, Polska
Waga: 8000 kg
Jest to urządzenie wielofunkcyjne, wykorzystywane do czyszczenia i profilowania poboczy dróg z równoczesnym załadunkiem ściętego materiału na samochód. Umożliwiało wykonywanie prac na drodze bez jej wyłączenia z ruchu. To unikatowy, polski prototyp z numerem fabrycznym 1, który przez 17 lat, w miarę eksploatowania i testowania przy pracach drogowych był udoskonalany przez polskich inżynierów. Mimo wprowadzenia wielu skomplikowanych rozwiązań technicznych nie weszła do produkcji na większą skalę.
Ciągnik gąsienicowy ATS-59 z pługiem odśnieżnym
Zakłady Mechaniczne Łabędy,
Gliwice, Polska
Waga: 13 000 kg
Gąsienicowy ciągnik artyleryjski konstrukcji radzieckiej typu ATS-59 lub ACS-59 (polska nazwa „668”) przeznaczony był do ciągnięcia armat i dział przeciwpancernych. Dzięki skrzyni ładunkowej mógł jednocześnie przewozić amunicję lub drużynę obsługi działa. Produkcję licencyjną gąsienicowych ciągników artyleryjskich typu ATS-59 rozpoczęto w Bumarze – Łabędy od 1959 roku. Trwała aż do początku lat 90-tych i wynosiła od 1000-1500 sztuk rocznie w zależności od zamówień. Ciągniki produkowane były głównie na eksport. Łącznie wyprodukowano około 30 tys. szt. Pojazd ten wykorzystywany był także w rolnictwie, leśnictwie i drogownictwie. Ten egzemplarz wyposażony w pług odśnieżny typ POD-5 służył do odśnieżania dróg i lotnisk. Dzięki podwoziu na bazie czołgu T-55 był bardzo przydatnym sprzętem w ciężkich akcjach zimowych. Wykorzystywano go do usuwania dużych zasp i zatorów śnieżnych oraz jako sprzętu ratowniczego przy awariach i problemach terenowych innego sprzętu utrzymania zimowego. Dzięki gąsienicom zdolny jest poruszać się niemal w każdych warunkach po drogach oraz bezdrożach.
Dzieje budowy dróg na ziemiach polskich w kilkanaście minut
Oto film jaki przygotowaliśmy na rocznicę 200 lat Centralnej Administracji Drogowej. W 1819 roku powołano do życia Dyrekcję Jeneralną Dróg i Mostów, pierwszy polski organ zajmujący się budową, utrzymaniem i administracją traktów w Polsce.
Dzieci zapraszamy do pomalowania eksponatów oraz budynku muzeum.