Trasę zaczynamy jadąc z Poznania:

 

 

SZRENIAWA

Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego

 

WIELKOPOLSKI PARK NARODOWY

Chroni krajobraz polodowcowy Pojezierza Poznańskiego i Poznańskiego Przełomu Warty charakteryzujący się dużym zróżnicowaniem rzeźby terenu. Chociaż gatunkami dominującymi są sosna i dąb, przyroda WPN jest bogata i urozmaicona. (obejmuje m.in. 55 chronionych gatunków roślin). Spośród fauny spotkać można przedstawicieli m.in. ponad 3000 gatunków owadów i 220 gatunków ptaków. W leżącym na skraju aglomeracji poznańskiej WPN wyznaczono dla turystów ok. 100 km szlaków turystycznych pieszych i rowerowych. W pałacu w Jeziorach, gdzie mieści się Dyrekcja Parku, udostępniono zwiedzającym muzeum przyrodnicze. Na pobliskim Jeziorze Góreckim znajduje się Wyspa Zamkowa z ruinami neogotyckiego zamku (z 1825 r.).

 

BĘDLEWO

Neogotycki zespół pałacowy Potockich (z 1866 r.), obecnie ośrodek konferencyjny PAN w założonym w XVIII w. parku krajobrazowym (ok. 8 ha).

 

KOŚCIAN

Stare miasto położone na wyspie otoczonej wodami dwóch koryt Obry. W jego centrum znajduje się Rynek z zabytkową zabudową. Nieopodal usytuowany jest gotycki kościół farny (XIV-XVI w.) z cennym wyposażeniem m.in. tryptykiem

ze sceną Zesłania Ducha Św. (1507 r.).

 

RACOT (6 km na płd.-wsch. drogą 308)

Stadnina Koni Skarbu Państwa wraz z hipodromem oraz klasycystyczny pałac (ok. 1790 r.).

 

ŁĘKI  MAŁE (10 km na płn.-zach drogą 308)

Tzw. „wielkopolskie piramidy”, czyli kurhany ludności kultury unietyckiej (datowane na lata ok. 2000-1800 przed Chr.). Znajdowało się tu co najmniej 14 monumentalnych kurhanów (o średnicy do 30 m) – jeszcze w 1881 r. było ich 11. Tak jak i pozostałe w krajobrazie do dzisiaj 4 ostatnie, kryły pod swymi nasypami tzw. groby książęce – konstrukcje kamienno-drewniano-gliniane, w których chowano wraz z bogatym wyposażeniem grobowym (m.in. złoconymi insygniami władzy zwanymi berłami sztyletowymi) przedstawicieli ówczesnych elit.

 

LESZNO

Miasto (od roku 1547) rodu Wieniawitów (którzy od nazwy swej siedziby przybrali nazwisko Leszczyńskich). Najznamienitszymi ich przedstawicielami byli król Stanisław Leszczyński (w 1738 r. sprzedał Leszno Sułkowskim) i jego córka Maria, królowa Francji.

a) Ratusz – swą barokową formę zawdzięcza Pompeo Ferrariemu, który w latach 1707-1709 zaprojektował tę, jedną z najpiękniejszych w Wielkopolsce, siedzib władz miejskich.

b) Kościół farny pw. św. Mikołaja – o wnętrzu halowym z dwoma rzędami wysokich kaplic po bokach oraz kopułą z bogatymi sztukateriami.

c) Kościół Świętego Krzyża – (1711 r.) na planie prostokąta z ośmiobocznym wnętrzem.

d) Kościół św. Jana –  zbudowany w 1654 jako zbór braci czeskich, później kalwiński, obecnie katolicki.

e) Pałac Sułkowskich – obecnie w postaci z roku ok. 1760. Siedziba delegatury Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego.

f) Lotnisko szybowcowe i Centralna Szkoła Szybowcowa Aeroklubu RP.

g) Pływalnia „Akwawit” – dwa baseny, zjeżdżalnia o dł. 52 m wraz z bogatym zapleczem (hotel, odnowa biologiczna itd.).

 

RYDZYNA

Jeden z najciekawszych w Polsce barokowych układów architektonicznych, którego głównym elementem jest pałac Leszczyńskich (a później Sułkowskich) z Parkiem Zamkowym. Pozostałymi elementami tego układu są ratusz i kościół, a dopełnia go stojący w rynku barokowy pomnik Trójcy Świętej.

 

RAWICZ 36

a) Układ urbanistyczny z XVII w. – zadrzewione promenady utworzone w XIX w. na miejscu dawnych wałów i fos otaczają czworokątem o dł. ok. 3 km zespół staromiejski.

b) Barokowy ratusz (1756 r.) – na jego wieży zamontowano pierwszy w Polsce gromochron.

c) Kościół św. Andrzeja Boboli. Wzniesiony w latach 1803-1808. Wnętrze skomponowane w formie owalu, który wyznaczony jest przez 16 kolumn jońskich.

 

GRANICA WOJ. DOLNOŚLĄSKIEGO

 

Opracował: mgr Krzysztof Borkowski