S22 Elbląg – Grzechotki (gr. państwa)

I. Podstawowe informacje o inwestycji

 - długość: 50,6 km

- obecny etap: istniejąca

- lata realizacji:2006-2008

- wartość projektu: 480,3 mln PLN



II. Opis inwestycji:

 

1. Przebieg drogi

Węzeł Elbląg – Wschód – przejście graniczne z Federacją Rosyjską w Grzechotkach

 

2. Podstawowe parametry techniczne

- Jednojezdniowa droga ekspresowa długości 50,6 km
- Klasa techniczna - S
- Przekrój poprzeczny - 2/1
- Szerokość jezdni – 1 x 7,00m
- Szerokość pasa ruchu –3,50 m
- Obciążenie docelowe konstrukcji jezdni – 115 kN/oś

 

3. zakres inwestycji

Kontrakt składał się trzech części:
Przebudowa odcinka Maciejewo - Grzechotki objęła:

  • budowę jedno- i dwujezdniowej drogi ekspresowej;
  • przebudowę węzła „Maciejewo”
  • przebudowę odcinków dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych;
  • budowę dróg dojazdowych;
  • budowę dróg leśnych;
  • budowę 6 mostów i wiaduktów;
  • budowę 2 dużych przejść dla zwierząt;
  • budowę przepustów;
  • budowę oświetlenia drogi;
  • budowę urządzeń bezpieczeństwa ruchu i ochrony środowiska;
  • przebudowę odwodnienia jezdni;
  • budowę kanalizacji deszczowej;
  • przebudowę uzbrojenia terenu;
  • budowę ekranów akustycznych

Przebudowa odcinka Chruściel-Maciejewo objęła:

  • budowę jednojezdniowej drogi ekspresowej;
  • przebudowę dróg poprzecznych(powiatowych i gminnych);
  • budowę dróg dojazdowych;
  • przebudowę i budowę przepustów;
  • przebudowę 3 wiaduktów nad drogą nr 22;
  • przebudowę 3 wiaduktów w ciągu drogi nr 22;
  • remont wiaduktu nad drogą nr 22;
  • rozbiórkę wiaduktu (przyczółków) nad drogą nr 22;
  • przebudowę 2 przepustów ramowych;
  • budowę urządzeń bezpieczeństwa ruchu i ochrony środowiska;
  • przebudowę i budowę odwodnienia jezdni;
  • przebudowę i budowę kanalizacji deszczowej;
  • przebudowę uzbrojenia terenu.

Przebudowa odcinka Elbląg – Chruściel objęła:

  • budowę jednojezdniowej drogi ekspresowej;
  • przebudowa węzłów: „Wilkowo”, „Błudowo” i „Chruściel”
  • przebudowę dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych;
  • budowę dróg dojazdowych;
  • przebudowę i budowę przepustów;
  • przebudowę 16 wiaduktów nad drogą nr 22;
  • przebudowę 11 wiaduktów i mostów w ciągu drogi nr 22;
  • budowę oświetlenia trzech węzłów;
  • budowę urządzeń bezpieczeństwa ruchu i ochrony środowiska;
  • przebudowę i budowę odwodnienia jezdni;
  • przebudowę i budowę kanalizacji deszczowej;
  • przebudowę uzbrojenia terenu.

3. obiekty inżynierskie

- 49 obiektów mostowych, w tym dwa duże przejścia dla zwierząt

 

4. 4 węzły drogowe: „Maciejewo”,  „Wilkowo”, „Błudowo” i „Chruściel”


III. Ochrona środowiska

Kompensacje przyrodnicze prowadzone w związku z budową S-22

Przebudowana droga przebiega przez cenne przyrodniczo tereny objęte ochroną w ramach europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000 lub w ich sąsiedztwie, tj. obszary specjalnej ochrony ptaków oraz specjalne obszary ochrony siedlisk: Dolina Pasłęki, Rzeka Pasłęka, Jezioro Drużno, Ostoja Warmińska. Zgodnie z prawem ochrony środowiska olsztyński oddział GDDKiA wystąpił pod koniec 2005 r. o wydanie decyzji środowiskowej dla przebudowy drogi krajowej nr 22 na odcinku Elbląg – Grzechotki. Ze względu na możliwość negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wojewoda warmińsko-mazurski nałożył obowiązek wykonania kompensacji przyrodniczej. Opracowano koncepcję kompensacji, którą skonsultowano z organizacjami ekologicznymi w lipcu 2006 r. Jesienią 2006 r. wojewoda wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, a 4 grudnia 2006 r. przekazano wykonawcy teren budowy.

 

Celem działań kompensujących na obszarach przyległych do drogi S22 jest utrzymanie obecnego składu i struktury awifauny oraz właściwego stanu populacji kluczowych gatunków ptaków, dla których został utworzony obszar Natura 2000 Ostoja Warmińska. Najważniejsze z tego punku widzenia jest utrzymanie mozaikowej struktury krajobrazu, w której wymieszane są obszary leśne, z dużym udziałem drzewostanów liściastych i mieszanych oraz siedliska podmokłe, nieużytki i grunty wykorzystywane rolniczo. Urządzanie i gospodarowanie na tym obszarze powinno doprowadzić do powstania trawiastego lub porośniętego inną roślinnością zielną terenu otwartego.

 

Projekt kompensacji obejmuje m.in. zakładanie łąk kwietnych i nasadzenia ponad 6,5 tysiąca krzewów owocujących – tarniny i głogu, których owoce stanowią pokarm dla ptaków, wybudowanie urządzeń melioracyjnych spiętrzających wodę tak, aby utrzymać podmokły charakter terenu. W młodnikach na obszarze objętym naturalną sukcesją wykonuje się zabiegi przerzedzania w miejscach dużego zagęszczenia. Istniejącym na obszarach objętych kompensacją oczkom wodnym, podlegającym naturalnym procesom zarastania przywrócono ich funkcję ekologiczną. Rozwieszono 70 budek lęgowych oraz nawiercono 104 otwory w pniach stanowiące zaczątek dziupli.

 

Olbrzymim przedsięwzięciem, szczególnie od strony finansowej, było wykonanie na odcinku drogi o długości 9 km przechodzącym przez Ostoję Warmińską, przejść dla zwierząt usytuowanych co mniej więcej 500 m, w zależności od możliwości technicznych i ukształtowania terenu. Koszt tych przejść to 33 mln zł. Względy przyrodnicze zadecydowały również o przeprojektowaniu mostu przez rzekę Banówkę. Pierwotnie zamierzano wybudować most na podporach posadowionych w dolinie rzeki oraz zmienić w tym miejscu bieg Banówki. Konsultacje z przyrodnikami zdecydowały o pozostawieniu rzeki w jej istniejącym kształcie i budowie mostu podwieszanego, którego podpory usytuowane są poza doliną Banówki, gdzie rośnie chroniony czosnek niedźwiedzi, występujący głównie na terenach górskich.

 

Kompensacja przyrodnicza wykonywana jest pod nadzorem pod nadzorem środowiskowym. Decyzja środowiskowa zobowiązuje Oddział w Olsztynie do prowadzenia monitoringu przyrodniczego na terenach kompensacyjnych. Monitoring będzie dotyczył rozmieszczenia, liczebności i wymagań siedliskowych gatunków lęgowych i będzie wykonany w dwóch kolejnych sezonach lęgowych, po dwóch latach od oddania drogi do użytkowania. Po upływie 2 lat od momentu zakończenia poprzedniego liczenia zostanie wykonane powtórne liczenie w dwóch kolejnych sezonach lęgowych. Poza monitoringiem rozmieszczenia, liczebności i wymagań siedliskowych gatunków lęgowych, w takich samych okresach musi zostać wykonany monitoring kolizji z wykonaną drogą płazów, gadów, ptaków i ssaków.